Եթե խոսքը գնում է զուտ բառի գոյության մասին, դա մի բան է, և լրիվ այլ բան է, եթե խոսքը գնում է <<այո>> հասկացության մասին:
Առաջին դեպքում, անհետացած բառին կարող են փոխարինել այլ նույնիմաստ բառեր (հա, համաձայն եմ, միանշանակ), կամ ժեստերի լեզուն:
Իսկ եթե խոսքը գնում է հասկացության մասին, ապա դա լրիվ ուրիշ բան է: Չունենալ <<այո>> հասկացությունը, նշանակում է մերժել ամեն ինչ: Ես չէի ուզի, որ <<այո>> բառի պահանջը երբևիցե վերանար մարդկանց մոտ:
Անդրանիկ Փարադյանի բլոգ 
Оставьте комментарий