Այս հեքիաթը սիրո մասին է, սակայն այնտեղ ոչ ոք չի սիրում։ Այստեղ կան երեք հիմնական կերպարներ՝ տղան, սոխակը, և աղջիկը։ Աղջիկը շատ նյութապաշտ էր, և սիրում էր նրան ով ավելի թանկարժեք իր կնվիրի։ Տղան ուզում էր պարել աղջկա հետ միայն գեղեցկության համար։ Իսկ սոխակը ոչ թե զոհաբերվեց տղային ու աղջկան սիրելու համար, այլ սիրո գաղափարի համար։ Սոխակը զոհաբերվում է, որովհետև նա միշտ երգել էր սիրո մասին, և շատ էր ուզում մասնակցել դրանում։ Նա ոչ թե զոհաբերեց ինքն իրեն, այլ մտավ ծաղիկի մեջ, որի շնորհիվ կարող էր մասնակցել այդ իրադարձությանը։ Վերջում ամենաշատը տուժում է սոխակը, որովհետև տղայի համար այդքան ցավալի չէր աղջկա մերժումը, իսկ աղջիկը ընդանրապես միտք չուներ այդ տղայի հետ պարել։
Անդրանիկ Փարադյան 