Մի անգամ հայոց հողերի վրա երաշտ տիրեց: Մարդիկ որոշեցին ընծաներ մատուցել բերք ու բարիքի աստծուն՝ Արային, որպեսզի նա անձրև շնորհի: Մարդիկ հավաքեցին իրենց ունեցած բարիքներից, ամբողջը լցրեցին դդումի մեջ, պատրաստեցին համեղ կերակուր նվիրատվության համար: Արան ընդունեց այն, շատ հավանեց, և փոխադարձաբար կատարեց մարդկանց խնդրանքը: Տեղաց առատ անձրև: Այդ կերակուրը կոչեցին աստվածների կերակուր և անվանեցին ղափամա. որն էլ մեծ ճանաչում գտավ Հայոց աշխարհում: