Ես երազում եմ, որ հնարավորինս մոտ ապագայում այլևս պատերազմներ չլինեն, անտառները չհատվեն, այլ շատանան, որպեսզի օդը մաքրվի, թթվածնի քանակը մթնոլորտում բալանսավորվի, կենդանատեսակները չվերանան, մարդիկ առավել շատ սնվեն բուսականությամբ, ինչը կազդի նրանց առողջության և երկարակեցության վրա: Այդ դեպքում մարդիկ այլևս չեն զգա այն արհեստական և վնասատու սննդի կարիքը, որը հիմա այդքան շատ է ամենուր:
Լավ կլինի, որ բոլոր մարդիկ ապրեն սեփական տներում, որ չլինեն բարձրահարկ շենքեր, որ մարդկանց անձնական տարածքը ընդարձակ լինի:
Երազում եմ, որ մարդիկ դառնան ավելի բարի, համբերատար, սիրեն միմյանց ու բնությունը:
Անդրանիկ Փարադյան 